Incoterms – dlaczego to takie ważne?
Dobra – znaleźliśmy swoją niszę, fantastyczny innowacyjny produkt, znamy rynek zbytu, znaleźliśmy dostawcę, zapłaciliśmy (*) i… no właśnie. Co dalej? Trzeba sprowadzić towar do PL. I tu się zaczyna cały przecudny bałagan. 😉
Sposobów jest co najmniej kilka. Wszystkie uwarunkowane wielkością i wartością przesyłki oraz WARUNKAMI DOSTAWY wg zasad Incoterms na jakich kupujemy towar od dostawcy. Ten śmiesznie brzmiący skrót składający się z 3 literek warunkuje odpowiedzialność załadowcy i odbiorcy ciążącą na przesyłce.
Zacznijmy więc od tego, co to są te warunki dostawy Incoterms:
Encyklopedycznie (za Wikipedią): Incoterms (International Commercial Terms) lub Międzynarodowe Reguły Handlu – zbiór międzynarodowych reguł, określających warunki sprzedaży, których stosowanie jest szeroko przyjęte na całym świecie. Reguły te dzielą koszty i odpowiedzialność pomiędzy nabywcę i sprzedawcę oraz odzwierciedlają rodzaj uzgodnionego transportu. Incoterms odnoszą się do Konwencji ONZ dotyczącej Kontraktów dla Międzynarodowej Sprzedaży Dóbr. Zostały opublikowane w 1936 roku i wielokrotnie je nowelizowano. Jeszcze kilka lat temu obowiązywały Incoterms 2010 jednak dnia 1 stycznia 2020 r. wprowadzono w życie najnowsze wydanie reguł Incoterms® 2020, które od tego czasu należy stosować. 🙂
Tyle „teorii”. W praktyce wygląda to tak, że w kontrakcie handlowym, który powinien być nieodłączną częścią procedury handlu zagranicznego można umówić się na dowolną modyfikację standardowych „warunków dostawy”.
INCOTERMS 2020:
Grupa E – Departure – Sprzedający udostępnia towar do dyspozycji kupującego we wskazanym punkcie wydania. Sprzedający nie jest zobowiązany do zapewnienia odprawy celnej eksportowej, jak również nie ponosi kosztów ani ryzyka załadunku towaru.
EXW. Ex Works (… named place) – „od zakładu” (… określone miejsce, np. fabryka). Termin ten przedstawia najmniejszą odpowiedzialność oraz zaangażowanie ze strony sprzedającego. Dostawa zostaje uznana za dokonaną w momencie postawienia towarów do dyspozycji kupującego w oznaczonym miejscu (np. magazyn lub rampa w fabryce), bez zobligowania do dalszych czynności ze strony sprzedającego.
Grupa F – Main Carriage Unpaid – Grupa „F..” zobowiązuje sprzedającego do dokonania odprawy celnej eksportowej. Sprzedający nie opłaca zasadniczych kosztów transportu ani ubezpieczenia.
FCA. Free Carrier (… named place) – „odprawiony, dostarczony do przewoźnika” (… określone miejsce).Sprzedający ponosi koszty transportu, załadunku oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, wskazanemu przez kupującego, w oznaczonym miejscu. Towar uważa się za dostarczony w momencie załadunku przez przewoźnika, w tym momencie następuje przeniesienie ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na kupującego.
FAS. Free Alongside Ship (… named loading port) – „odprawiony, wzdłuż burty statku” (… określony port załadunku). Odpowiedzialność za koszty transportu oraz ryzyko sprzedającego kończą się w momencie dostarczenia towarów do burty statku w oznaczonym porcie nadania, jednak bez załadunku towarów na statek. Od tego momentu wszelkie koszty oraz ryzyko związane z towarem zostaje przeniesione na kupującego. Termin może być używany wyłącznie w odniesieniu do transportu morskiego oraz wodnego śródlądowego.
FOB. Free On Board (… named loading port) – „odprawiony, na burcie statku” (… określony port załadunku). Jak w przypadku FCA, jednak punktem przeniesienia kosztów i ryzyka za towar ze sprzedającego na kupującego jest moment przekroczenia burty statku przez towar, sprzedający ponosi też koszty załadunku. Termin może być używany wyłącznie w odniesieniu do transportu morskiego oraz wodnego śródlądowego.
Grupa C – Main Carriage Paid – „Opłacony główny odcinek transportu”. Czyli Sprzedający zawiera umowę głównego przewozu i ponosi jego koszty. Sprzedający jest również zobowiązany do dokonania odprawy celnej eksportowej. Ryzyko zostaje przeniesione na kupującego w momencie nadania towaru. Wszelkie dodatkowe, wynikłe po załadunku, koszty związane z transportem oraz innymi zdarzeniami obciążają kupującego.
CFR. Cost and Freight (… named destination port) – „Opłacony koszt i fracht” (… określony port przeznaczenia). Sprzedający nie ponosi kosztów ubezpieczenia towarów (od momentu załadunku na statek w porcie nadania), które leżą po stronie kupującego; dostawa zostaje uznana za zrealizowaną w momencie załadunku towaru na statek przewoźnika wskazanego przez sprzedającego. Obok skrótu CFR stosowane są także C&F, CNF.
CIF. Cost, Insurance and Freight (… named destination port) – „Opłacony koszt, ubezpieczenie i fracht” (… określony port przeznaczenia). W odróżnieniu od CFR, sprzedający jest odpowiedzialny również za zawarcie umowy i opłacenie kosztu ubezpieczenia towaru w na rzecz kupującego. Warto zaznaczyć, że Incoterms 2000 zobowiązują sprzedającego do zapewnienia ochrony ubezpieczeniowej jedynie w podstawowym zakresie. Zarówno CFR jak i CIF mogą być używane wyłącznie w odniesieniu do transportu morskiego oraz wodnego śródlądowego.
CPT. Carriage Paid To (… named destination port) – „Przewóz opłacony do” (… określonego miejsca przeznaczenia). Odpowiednik CFR w transporcie innym, niż morskim i wodnym śródlądowym (w tym multimodalnym).
CIP. Carriage and Insurance Paid to (… named destination port) – „Przewóz i ubezpieczenie opłacone do” (… określonego miejsca przeznaczenia). Odpowiednik CIF w transporcie innym, niż morskim i wodnym śródlądowym (w tym multimodalnym).
Grupa D – Arrival – Sprzedający jest zobowiązany do dostarczenia towaru do określonego miejsca lub portu przeznaczenia.
DAF. Delivered At Frontier (… named place) – „Dostarczone na granicę” (… określone miejsce). Sprzedający jest zobowiązany dostarczyć towar do dyspozycji kupującego na granicy, jednak przed granicą odprawy celnej kraju odbiorcy. W przypadku dostawy DAF, koszt oraz ryzyko rozładunku towaru są po stronie kupującego. Sprzedający zobowiązany jest do przeprowadzenia odprawy celnej eksportowej. Termin odnosi się do granicy lądowej, niezależnie od środka transportu.
DAP. Delivered At Place (… named place) – „Dostarczone do miejsca” … (oznaczone miejsce przeznaczenia). Uznaje się, że sprzedający dostarczył towar, gdy towar ten został przekazany do dyspozycji kupującego w momencie przybycia środków transportu gotowych do rozładunku w podanym miejscu docelowym. Zgodnie z regułami DAP sprzedający ponosi całe ryzyko związane z przywiezieniem towarów.
DES. Delivered Ex Ship (… named port) – „Dostarczone na statek” (… określony port). Towar uważa się za dostarczony w momencie postawienia do dyspozycji (rozładunku) przez odbiorcę na statku we wskazanym porcie przeznaczenia. Sprzedający jest zobowiązany ponieść wszystkie koszty do tego momentu, ponosi również ryzyko uszkodzenia lub utraty towarów podczas transportu do portu przeznaczenia. Sprzedający jest zobowiązany do odprawy celnej eksportowej. Koszt oraz ryzyko rozładunku są po stronie kupującego. Termin analogiczny do DAF, w odniesieniu do transportu morskiego, wodnego śródlądowego oraz multimodalnego z dostawą na statku w porcie przeznaczenia.
DEQ. Delivered Ex Quay (… named port) – „Dostarczone na nabrzeże” (… określony port). Analogicznie, jak w przypadku DES, jednak towar powinien być postawiony do dyspozycji kupującego na nabrzeżu we wskazanym porcie przeznaczenia. Koszty oraz ryzyko rozładunku leżą po stronie sprzedającego. Termin używany w odniesieniu do transportu morskiego, wodnego śródlądowego oraz multimodalnego, z rozładunkiem ze statku w porcie przeznaczenia.
DDU. Delivered Duty Unpaid (… named destination place) – „Dostarczone, cło nieopłacone” (… określone miejsce przeznaczenia). Warunki dostawy DDU zobowiązują sprzedającego do dostarczenia towarów we wskazane (dowolne) miejsce, również w kraju odbiorcy, wraz z poniesieniem wszelkich kosztów i ryzyk z tym związanych, z wyjątkiem wszelkich kosztów celnych oraz odpowiedzialności z tym związanej (przeprowadzenia odprawy celnej importowej). Towar uważa się za dostarczony bez rozładunku z ostatniego środka transportu. Termin ma zastosowanie dla wszystkich środków transportu, jednak w przypadku miejsca dostawy przewidzianego w porcie przeznaczenia (bez dalszego transportu lądowego po stronie sprzedającego) powinny zostać użyte terminy DES lub DEQ.
DDP. Delivered Duty Paid (… named destination place) – „Dostarczone, cło opłacone” (… określone miejsce przeznaczenia). Najszersza odpowiedzialność oraz zakres czynności sprzedającego spośród powyższych zasad. Zakres odpowiedzialności rozszerzony w stosunku do DDU o odpowiedzialność oraz pokrycie kosztów związanych z odprawą celną importową.
DPU. Delivered at Place, Unloaded – „Dostarczone na miejsce, rozładowane”. Miejscem docelowym może być dowolne miejsce, a nie tylko „terminal” (jak w dawnym DAT – Incoterms 2010). W tym przypadku dostawa i dotarcie do miejsca oznaczają to samo miejsce. DPU jest jedyną regułą Incoterms, która wymaga od sprzedawcy rozładowania towarów w miejscu dostawy. Z tego względu sprzedawca powinien upewnić się, że jest w stanie zorganizować rozładunek w wymienionym w umowie miejscu.
Więc sami widzicie – temat rzeka… 🙂
Jeśli macie wątpliwości JAKI WARUNEK Incoterms wybrać, który jest najlepszy w przypadku importu a jaki w przypadku eksportu – nie wahaj się i napisz do nas!
Odpowiemy, doradzimy – od tego jesteśmy. 🙂
Pamiętaj, z Sea Cargo Operations – seacargoo Twój ładunek dotrze bezpiecznie do miejsca przeznaczenia.
Serdecznie i niezmiennie zapraszamy do korzystania z naszych usług!
A H O J!
